دم صبح پتو رو تا خرتناق کشیدم بالا و به رژه رفتن صحنه های خوابم خیره شدم , مثل لذت بردنِ بعد از جنس خوب عشق کردم از اخرین لحظات شیرین تخت نرم و گرمم
از اول صبح هی با خودم زمان وقوع حادثه رو تخمین زدم و خنده قایم کردم
کی فکرش و میکرد که خوابم چپ باشه ؟
مگه نگفتن اشتباه چاپی یا چمیدونم لفظی بوده و اون خواب ظنِ که چپ ؟
اصن مگه چند روز از ۲۵ نوامبر میگذره که اینجوری تیغ میکشن به رویام ؟
نشستم , حرف ها گفتم در این باران
خطر کردم
حضر کردم
از آن دوران گذر کردم...
+باران داستانی است ادامه دار..
برای روزهای بارانی سال هایی که گذشت !
پ ن ：عکس هم قسمتی است از حیاط باران زده مان
و گلدان های پامچال به خاک
تو که امدی دلم را نسپردم به چشت
دلِ من ساکت و سرد
چشم تو شَر و شلوغ
راستش ترسیدم
این زنِ پیر و کهنسال دلم
خر بشود
سر ظهری بزند توپ چشت را بدرد !!!
این متنای کپی شده نه ارزش خوشحالی من و داره بابت خوب بودن احتمالیش و نه حتی ارزش نارحتیم و داره بابت دزده شدنش
فقط من و یاد اخبار اختلاس میندازه بهت میگه از کجا و چقدر و چه جوری دزدیده شده ولی نهایتا دستت به هیچ جا بند نیست ：))
گلی اهلی در همسایگی ...
اهلی بودنش را بگذارید به حساب رویای صادقه ام
خشک بود , سبز شد و گل داد !
پ ن ：نوشته گوشه وبلاگ را بخوانید
عکس سلفی است
_ چایی میخوری ؟
+ مشکل تو با رفتن چیه ؟
_ مشکلی ندارم , بریزم برات ؟
+ مشکلی نداری که وقتی حرف از رفتن میشه ابروهات
گره میخوره , این تشویش ها از نداشتن مشکل
_ میدونی رفتن خوبه , خیلی خوبه بری و بری حتی بی هدف حتی بی مقصد حداقل اش این که یه تجربه داری یه تجربه جدید
+ خب ...
_ من ادم رفتن نیستم , من ادم موندنم موندن و موندن
من یه لعنتی صبورم خیلی صبور
+ مگه نمیگی عاشق رفتنی , تجربه جدید نمیخوای ؟
_چرا ولی , نمیدونم واقعا نمیدونم
گیر افتادم بین خودم و خودم ...!
پ ن ：از سری نوشته های قدیمی
من تو را
همه گونه عاشقم
بی ستاره ، با ستاره
گرم و آبی
سرد و مشکی
با نهایت ، بی نهایت
عاشقم ..