ما را به کجا ؟

ما را چه به این جاده غم دیده امروز 

ما را چه به آن روشنی دمدمه روز 

ما را همین بس که گرفتار رکودیم

آیینه را خیره نکوهیم , سخنی نیز نگوییم

پ ن ：امان از این غم حاکم بر عصر های جمعه

بدتر از بدترین

هِی لباش و تکون میداد و تند تند کلمه تولید میکرد

گوشام کم آورده بودن

یه دفعه ساکت شد چشماش صورتم و به بازی گرفت و بی مقدمه گفت ：میدونی بد ترین حسِ دنیا چیه ؟

میدونستم فرصت جواب نمیده , ساکت شدم تا خودش ادامه بده 

اینه که ...

اینه که دیگه هیچی خوشحالت نکنه !

زمان و قاپیدم و گفتم میدونی بدتر از اون چیه ؟

اینه که دیگه هیچی ناراحتت نکنه